Pisso-chin(-di-pichot)
Taraxacum minimum
Asteraceae Compositae
Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.
Nom en français : Pissenlit.
Descripcioun :Aquéu pichot pisso-chin flouris après li plueio de setèmbre fin qu'au mes de jun subretout dins li tepiero seco de Crau. Fai parti de la seicioun SCARIOSA coume soun cousin, lou pisso-chin-d'autouno qu'an de bratèio amé de larjo bord blanc (escariouso) e que trachis dins lou meme mitan. Aquéu se recounèis à si fueio qu'an de pichot tros entre li gros tros de fueio jamai eisatamen en triangle.
Usanço :Emai siegue pas lou mai coumun e peréu un pau pichot, se pòu retrouba dins l'ensalado champanello.
Port :
Taio : 5 à 20 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : 1 cm
Flourido :
Autouno - Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 700 m
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Setèmbre à jun
Liò : Tepiero seco
- Ermas
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Nord
Ref. sc. : Taraxacum minimum (V.Brig. ex Guss.) N.Terracc., 1869
Mourihoun-d'aigo
Veronica anagallis-aquatica
Plantaginaceae Scrophulariaceae
Àutri noum : Pan-froument, Creissoun-blanc.
Noms en français : Véronique aquatique, Mouron d'eau.
Descripcioun :Lou mourihoun-d'aigo es uno planto coumuno que trachis dins li ribiero, palun, mueio e peréu li roubino. Au contro dóu creissoun-bouioun que trachis dins li mémi mitan, a li fueio embrassanto. Li flour soun vióuleto e venado. Coumpara emé lou creissoun-bouioun. Coumpara tambèn emé la verounico-faus-mourihoun que ié sèmblo proun, mai qu'a de bousèu pu long que large.
Usanço :Lou mourihoun-d'aigo se manjo en ensalado cruso o pulèu cuecho se vous mesfissas de l'endèrvo dóu fege.
Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Veronica
Famiho : Plantaginaceae
Famiho classico : Scrophulariaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 4 à 8 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Mai à óutobre
Liò : Aigo
- Ribiero
- Palun
- Mueio
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Subrecousmoupoulito
Ref. sc. : Veronica anagallis-aquatica L., 1753